Naar Curaçao

13-03-2019

DERDE SAILMAIL:

We zijn nu halverwege de reis en tot nu toe is het ongelofelijk leuk en leerzaam geweest. (Met af en toe een beetje heimwee natuurlijk).

We kwamen de avond voor mijn 17e verjaardag aan op Curaçao – dat was woensdag 06 maart en na 3 dagen op zee was het zien van land een opluchting en zorgde de kleuren en felle lichten van Willemstad voor een heel fijne sfeer. Het voordeel van drie dagen achter elkaar op zee was wel dat ik over mijn zeeziekte heen kwam. Ik denk dat dit eerder het probleem was; we stopten zo vaak dat ik niet de kans kreeg om echt te wennen aan het varen. Na een tocht van drie dagen ging dat dus beter en heb ik hopelijk zeebenen.

Ik moest helaas wel 'gangway watch' lopen van 3 tot 4 uur ’s ochtends op mijn verjaardag maar dat was niet heel erg.

Ik heb die ochtend na een week weer eens gedoucht en mijn haar gewassen! Je weet niet hoe smerig je bent tot dat je na een week niet douchen doucht! Het is op deze manier wel veel meer bevredigend.

Die middag kregen we vrije tijd om door de stad te lopen en souvenirtjes te kopen. Dat was heel leuk. We hebben nog ijs gekocht en druiven (fruit krijg je wel maar toch niet genoeg). Het was ook weer even fijn om naar huis te kunnen bellen met gratis wifi.

Voor het avondeten kregen we ook nog gasten, kinderen van onze leeftijd die op Curaçao zeilwedstrijden gingen doen. Het was enorm gezellig om weer eens met andere mensen te kunnen praten en zeker om een indruk te krijgen van hoe zij het vinden op het eiland.

Toen ze weggingen kregen we taart (een paar trainees hadden voor mijn verjaardag een taart gebakken) en die was zo ontzettend lekker, met citroen en ananas en lemon curd. Die volgende dag zijn we in Caracas baai gaan snorkelen bij een oude sleepboot en daar hebben we heel veel vissen en koraal gezien, ik heb ook vet veel foto’s van ze gemaakt.

Ondertussen zitten we na 5 dagen nog steeds op Curaçao, helaas hebben we problemen met één van de generatoren en ook de koelkast en vriezer. Deze moeten dus allemaal gemaakt worden voordat we weg kunnen varen. Er zijn nog twee generatoren, maar voor de oversteek moeten ze alledrie werken.

Hierdoor moeten we ook nog overleggen of we nog naar Jamaica willen, want dat zou wel betekenen dat we minder lang op Cuba kunnen zijn. Het wordt dus spannend want alles is STC (subject to change) een term die bijna elke dag wordt gebruikt op het schip. We beginnen volgende week ook al met stages lopen, dat wordt wel heel leuk. Ik ben al ingeroosterd voor een stage met de scheepsarts Bouke en als deckhand. Ik ben super benieuwd wat ik allemaal ga leren.

Ik leer langzaam ukelele spelen, en ik kijk echt uit naar bonte avond. Er zijn hier behoorlijk wat mensen die muzikaal zijn. Het gaat sowieso super gezellig worden.

Ook heb ik mijn scheikunde toets vandaag gemaakt, en dat vond ik best wel spannend omdat het de eerste moeilijke vak was maar het ging volgens mij wel redelijk goed! Dus daar ben ik wel blij om.

Ik kan niet zo goed tegen de muggen en ik ben lek gestoken hier op Curaçao. Verder ben ik ben gisteren nog de mast ingegaan, en ik heb heerlijk op de top yard gelegen (bovenste balk), daar zijn overigens ook geen muggen. Maar nu heb ik heel veel zin om weer te gaan zeilen dus hopelijk doet alles het weer binnenkort.

En het motto van de dag is: Het is nooit te laat om iets te doen.

Hierboven de beroemde pontjesbrug op Curaçao. Hieronder, koraal en vissen die we zagen met snorkelen in de Caracasbaai bij het wrak van een sleepboot dat daar onder water ligt.

En dan nog de lokale media: de Amigoe-krant meldde de komst van de Wylde Swan, maar ze kregen de reisvolgorde niet helemaal goed. Verder wel een leuk stuk, en ik wordt ook nog aangehaald! De volgende dag kwamen er vrienden van mijn ouders en verslaggevers van het Antilliaans Dagblad op bezoek. Ik heb iedereen een rondleiding van het schip gegeven. Op de laatste dag kwamen er andere vrienden van mij ouders (Tim en Carolien) en die hebben me een ventilatortje en muggenspul en een muggenzapper gebracht! Heel fijn! Ook heb ik mijn oude buurvrouw Dettie nog gezien op de valreep.

Hier nog boven een bananenplantage op Dominica van vorige week

Aangekomen op St Maarten. Een selfie van mede-trainee Myrthe en mij. En een prachtig blauwe zee.

19-02-2019

Het gaat nu echt gebeuren... afscheid van de ouders op Schiphol. Op weg naar St. Maarten.